top of page
Yürüyüş İnsanlar

14.06.2025

Güncelleme tarihi: 11 Eki


ree

haberin yok

zamanın üstünü nasıl hoyratça örttüğünden

benimse bir halı gibi içimi ezdiğinden

haberin yok

epeyce eksildiğimizden


yalnız uğurlarken değildi

bir başınalığımız

sonrasında da

gidenin vakti

kalmayana dokunmadı

taksit taksit terk edildik


sen hep bilirdin zaten

insan soyunun güvenilmezliğini

ve bu yüzden

her yokuşta

her kapı eşiğinde

dört yol ağzında

karşılardın beni

kuşatırdın zarifçe etrafımızı


başımı nereye çevirsem

orada olurdu

gözlerin ve kazayakların

fakat şimdi

dünya büyüdü

tanıdığın insanlar küçüldü

bizimse parçalarımız

etrafa saçıldı


köşe başındaki caminin önünde

bir avuç insanın arasında

nerenin yerlisiyim?

topraklarımı nerede bıraktım?

gökyüzü yerin yüzüne karıştı

evim neredeydi?


benliğim

çabasız bir hiçlikte

kendi halinde savruluyor.


çok susadım dün

içmeye gitmedi elim

yıllar önce susuzluğum

terk edildi

insan derisi

sinir uçlarıyla örülüyken

bir hayalet

ne kadar susayabilir?


çayı değil

beş kişiliğimizi

ocakta unuttum

hani hep sen unuturdun

şimdi is

şimdi kurum

her yer eksik

her yer sen


bir fotoğraf albümünü açtım

içinden ağlayan bir ev çıktı

büyük ihtimalle ölüyorum

belki de sadece sensedim

biraz kussam geçer mi?


haberin yok

yitirilen bir şeyin

geri dönüşsüzlüğünün

öfkesiyle çürümekten


başımı çevirdim

orada olmanla

orada sanmam arasındaki farkı

ilk defa

bir yabancının bakışında

her yerime sindiğini anladım


bilirsin

sevdiğin

bir kırkayak misaliydi

herkes doysun diye yaşardı

ve en çok

kendi açlığından utanırdı


haklıydım

bir tel kopar

ahenk ebediyen kesilirmiş

bütün müziğim

varlığına bağlıymış


fakat hâlâ ciğerlerim nefesle doluyor

belki de hiç yazamayacağım

gecikmiş bir çürüme bu

bir son satır arıyorum

bir çürümenin kalıntısını


sanki

ölmeyi hak etmemişcesine

yaşamakla cezalandırılmışken

şimdilerde

zamanı ve mekanı aşan tek şey

çıktı su yüzüne


sevgimi

tutkularımı

inançlarımı katladım

bir mezar taşının köşesine iliştirdim


evet

senden beri ben

geç kalınmış bütün zamanların

yaşanması mümkünken

yaşanamayanların kanseriyim


-seni çok seviyorum


 
 
 

Yorumlar


Yürüyüş İnsanlar

Bu acı döngüsünden nasıl çıkacagız?

Bizimle iletişime geç

Mail listemize katılın. Yeni içeriklerden haberdar olun.

Abone olduğunuz İÇİN TESEKKÜR EDERİZ

© 2035 by Phil Steer . Powered and secured by Wix

bottom of page